“How can I say, we're not alone?
Everybody's phoning, nobody is connected
Is there a little faith in you?
Then say hello to lonesome people.”
Klangstabil “We may start”

 

 

 

 

Τις τελευταίες δεκαετίες η κοινωνική απομόνωση έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Είναι δύο φορές πιο επικίνδυνη από την παχυσαρκία και το κάπνισμα.Ο αυξανόμενος αριθμός των ατόμων που δηλώνουν ότι επηρεάζονται σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών είναι εντυπωσιακός. Μπορείς να υποστείς τις αρνητικές συνέπειες της μοναξιάς, ακόμα και αν δεν είσαι κοινωνικά απομονωμένος/-η. Πρόκειται ουσιαστικά για μια βαθειά προσωπική συναισθηματική κατάσταση,με κοινωνικές προεκτάσεις περισσότερες από αυτές που φανταζόμαστε.

Η performance χοροθεάτρου “Say hello to lonesome people”, δημιουργεί μέσα από την κίνηση των ερμηνευτών σε συνδυασμό με το video projection, ένα σύμπαν που κοιτάει κατάματα τη μοναξιά «μέσα μας και ανάμεσα μας», αλλά δεν μένει εκεί.
Μέσα από τη συνεχή και αντιμαχόμενη διαδικασία της εγγύτητας και της απόστασης, του χώρου και του κενού, δημιουργείται μια σκηνική διεργασία που θέτει ως ερώτημα, αλλά και ερευνά πώς περνάμε από την απαισιοδοξία της σκέψης, στην αισιοδοξία της πράξης ή αλλιώς στη «θεραπεία μέσω της δράσης» και σε ένα ακτιβισμό της ζωής, που στόχο έχει να συμπεριλάβει τον εαυτό μας και τον άλλο.