Η ομάδα χοροθεάτρου "The Face of Men Dancetheatre Co." ιδρύθηκε το 2011 από τον Αντώνη Μπέρτο. Στόχος της ομάδας είναι μέσα από τα projects της (παραστάσεις & video) να δημιουργήσει μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη προσέγγιση της ανθρώπινης εμπειρίας. Στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο που ζούμε, οι καλλιτεχνικές δράσεις οφείλουν να μην αναπαράγουν τις κοινωνικές συμβάσεις, αλλά να γίνονται ένα ισχυρό μέσο που θα δίνει χώρο στο διαφορετικό και θα (συν-) διαμορφώνει το αδιαμόρφωτο.
Το κινησιολογικό πεδίο μέσα στο οποίο κινούμαστε είναι το χοροθέατρο, το σωματικό θέατρο και ο σύγχρονος ιαπωνικός χορός butoh.
Το videodance της ομάδας "Innocent Parents" επιλέχθηκε και συμμετείχε στο 1ο διεθνές φεστιβάλ Athens Videodance Project το 2011, που οργάνωσε η Team Progressive, όπως επίσης και στο 2ο φεστιβάλ ψηφιακού κινηματογράφου, το 2012 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Το 2015 δημιουργείται η παράσταση Decent 2,1% η οποία παίζεται για 6 παραστάσεις, τον Απρίλιο, στο "Φεστιβάλ Σώματα & Αντικείμενα σε Κίνηση" στο θέατρο Φούρνος, το Μαίο του 2015, στο διεθνές φεστιβάλ θεάτρου του Κιλκίς, ενώ τον Ιανουάριο του 2016, παίζεται στο 6ο Διεθνές Athens Videodance Festival, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στη δράση "Promenade".
Τον Ιούλιο του 2016, δημιουργείται η παράσταση "Say hello to lonesome people" που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο Beton 7, στα πλαίσια της έκθεσης,
"Visions-V_Ideas, Performances”
3rd Edition Ιούνιος-Ιούλιος 2016, με επιμελητές τον Δημοσθένη Αγραφιώτη και τη Ράνια Κλιάρη.
Σε συνεργασία:
AΣΚΤ (Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών)
ISBA (Institut Supérieur des Beaux Arts de Besançon)
Intermedia Foundation, NY-USA
Dance Singularity
Η παράσταση "Oceanic" πραγματοποιήθηκε στο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα στην Ακρόπολη για 5 sold-out παραστάσεις το Μάιο του 2017.
Ο Αντώνης Μπέρτος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ψυχολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σωματικό θέατρο και χοροθέατρο στο εργαστήρι Πλεύσις, με τον Αντώνη Κουτρουμπή και υποκριτική στη σχολή Δραματικής Τέχνης του Άκη Δαβή (Άκης Δαβής, Ρούλα Πατεράκη, Μαρία Αγγέλου κ.α.). Συμπλήρωσε την εκπαίδευσή του με ταχύρρυθμα σεμινάρια σύγχρονου χορού στο Quasi Stellar Studio της Αποστολίας Παπαδαμάκη, butoh με την Όλια Λυδάκη (Present Body Studio), Αγγελική Στελλάτου (Art Act Area), Davide di Prettoro (Sasa Walz) & Σταυρούλα Σιάμου (Cumana dance studio), Atsushi Takenuchi, Ανδρονίκη Μαραθάκη (Quilombo studio), Κων/νος Μίχος (Studio Λάθος Κίνηση), Σπύρος Κουβαράς (Χορογραφική Σύνθεση), German Jauregui (Ultima Vez-Hochschule fur Musik und Tanz Koln) κ.α.
Το 2005 πήρε μέρος στην παράσταση χορού "Η Βασίλισσα του χιονιού" σε χορογραφία Rey Bara στην Εθνική Λυρική Σκηνή.Υπήρξε μέλος της επαγγελματικής ομάδας σωματικού θεάτρου Άτροπος, από το 2006-2008 συμμετέχοντας σε παραστάσεις της ομάδας, στο θέατρο Αργώ και στον μικροχώρο τέχνης Ειλισσός. Από το 2008-2015, solo παραστάσεις του, έχουν φιλοξενηθεί στο θέατρο Φούρνος, στο ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου, στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, στο Fringe Festival και στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου. Το 2014 συμμετέχει στην ταινία "Xenia" του Πάνου Κούτρα.
Το 2012 ίδρυσε την Αέρινη Πόλη, ομάδα εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, βασισμένα στο πρόγραμμα "Επικοινωνία Δίχως Βία, για σχολεία δίχως βία" που διοργάνωσε το Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας. Από τον Οκτώβριο του 2016 ως το Δεκέμβριο του 2017, εργάστηκε ως εκπαιδευτής στη δομή ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων "Xenia Teens". Από τις 03/01/2018, εργάστηκε ως ψυχολόγος στην ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ & supervisor εκπαιδευτής-Co-ordinator στο Connect Your City Culture-Youth Center. Τέλος. είναι ο κύριος εκπαιδευτής του Ευρωπαικού Προγράμματος ''Digital Welcome'' με περιεχόμενο τη δημιουργία ψηφιακών ιστοριών ανάμεσα στο Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, το οποίο βραβεύτηκε το Δεκέμβριο του 2019 από την Ευρωπαική Ένωση ως ένα από τα τρία πιο καινοτόμα προγράμματα.
Τέλος, είναι ο εμπνευστής και συντονιστής του προγράμματος ''Dare Dance Digitalize- The 3D project''. Το χοροθέατρο, η μη-βίαιη επικοινωνία και η ψηφιακή τεχνολογία είναι τα βασικά εργαλεία του πρότζεκτ. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ χρηματοδοτήθηκε για να ταξιδέψει στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας για 18 μέρες, το Νοέμβριο του 2019. Επιλέχθηκε ως μία από τις 30, σε σύνολο 700 αιτήσεων από 1100 καλλιτεχνικές ομάδες (performance & εικαστικούς) απ’ όλη την Ευρώπη, στα πλαίσια του 2ου γύρου του ευρωπαικού προγραμματος ‘’i-portunus creative europe mobility project’’, με χρηματοδότηση της Ευρωπαικής Ένωσης. Ήταν μια συμπαραγωγή του ''Dare Dance Digitalize- The 3D project'', του Stadtmuseum Dusseldorf και του οργανισμού KRASS στο Ντυσσελντορφ, στον οποίο καλλιτέχνες προσφέρουν εργαστήρια σε ευπαθείς ομάδες παιδιών και νέων.
Στη διάρκεια του 2019, έχουν πραγματοποιηθεί 4 performances (Κέντρο Αθήνας- Λειψία-Πλατεία Βαρνάβα-Ντυσσελντορφ ) στις οποίες έχουν συμμετάσχει 14 καλλιτέχνες (χορευτές και μουσικοί) 70 νέοι και νέες 16-30 ετών και 14 νέοι/νέες από ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Τις παραστάσεις έχουν παρακολουθήσει πάνω από 500 θεατές σε Ελλάδα και Γερμανία.
